20.000 en Ravel, Jossi en Bo.

 

“We should always remember that sensitiveness and emotion constitute the real content of art”. Deze uitspraak leert ons de componist Maurice Ravel (1875-1937). Je zult mij niet horen zeggen dat mijn boeken en blogs art, kunst zijn. Integendeel. Voor mij een uitlaatklep, een therapie, een hobby.

Een jonge gymnasiast op het Vossius, Jossi Biedermann, moet aan een opdracht voldoen ten behoeve van het vak Nederlands. De opdracht: maak een interview met een kunstenaar. Jossi denkt dat een auteur ook een kunstenaar is. En warempel ik heb nét één boek geschreven. Ik ben geen auteur, ik schrijf boeken en nu ook blogs. Volgens mij wat anders. Het is 2003. Met zijn klasgenootje en vriendje, ik stem dus trots als een pauw toe, realiseren zij met videocamera het vijfenveertig minuten durende interview. Tijdens de presentatie in de les blijkt dat er bij de laatste vijf minuten geen geluid zit. De jongens teleurgesteld en de docente lost het op om mij uit te nodigen voor een live herhaling in de klas. Ik stem weer toe. Een pracht ervaring. Ik vind dat ik aardig voldoe aan de spreuk van Ravel. Jossi is overigens de zoon van mijn beste vriend Berry. Berry overlijdt tweede avond Pésach 2001. Yoni, Avital en ik vieren bij de Biedermannen de eerste Seideravond. Een dag later is Berry er niet meer.

Ravel, Maurice Ravel is de bekende klassiek componist. Ik mag toch veronderstellen dat je zijn naam kent. Eén van de composities die mij aanspreken is “Kaddish”. Zie You Tube de  uitvoering tijdens het Prinsengrachtconcert 2012. Zijn verreweg bekendste compositie is de populaire balletmuziek “Bolero”. Bolero wordt als ballet voor het eerst uitgevoerd door Ida Rubinstein in de Parijse “Opéra”. Ik zie daar ooit een optreden van de zanger Enrico Macias. Het is 1974. Het gebouw maakt veel indruk. Als Ravel al viereneenhalve  decade onder de zoden ligt wordt zijn muziek gebruikt, benut voor de film “Bolero”. Een romantisch drama met de wel héél bevallige Bo Derek in de glans- en hoofdrol. Mijzelf niet uitgesloten: welke kerel heeft niét van haar gedroomd…? En…ik heb het nog steeds over de spreuk van Ravel.

Indien je het boeit: wekelijks wordt in sjoel (synagoge) een deel uit de Thora voorgelezen. Het traktaat- dit jaar toevallig met mijn 60ste verjaardag-  heet: "Bo". Letterlijk vanuit het Hebreeuws vertaald betekent het "kom"" en begint met het gebod van G'd aan Moshe (Mozes) om naar de Farao te gaan om hem de boodschap te brengen: Laat mijn Volk gaan! Ná al die plagen kiest de Farao eieren voor zijn geld.

De wereld verandert. Je kent wel het fenomeen ‘kijkcijfer’. Het statistisch berekend aantal personen dat op een specifiek moment naar een televisiezender of -programma kijkt. In de nieuwe, huidige wereld van de blogs spreekt men van ‘views’. Het werkelijk aantal personen dat de blog opent. En kijkt. Daadwerkelijk lezen wordt nog niet afgeleid. Reacties van waardering komen wel binnen via meerdere kanalen.

Op het moment van plaatsen van deze blog wordt de twintigduizend views gescoord. Ik ben daar hartstikke blij mee. Zonder enige pretentie van art, kunst voldoe ik wel aan het gevoel en innerlijke beleving. Ik dank álle lezers, viewers! Het doet mij zichtbaar goed! En dát blijkt weer in de echte inhoud. Mijn inhoud.