Recentelijk heeft de
non-discussie over Zwarte Piet is een slaaf weer de kop opgestoken. Dat Zwarte
Piet moet verdwijnen. Gelukkig kwamen twee jonge gasten op de idee een Pietitie
op Facebook te publiceren. Piet is Piet en Piet moet blijven. Binnen no time
meer dan 2 miljoen adhesiebetuigingen.
Ik geniet.
Ikzelf als kind heb
er nooit last van gehad Zwarte Piet te associëren met slavernij. Er zijn
briljante geesten die op deze wijze het Nederlandse kinderfeest bij uitstek
moeten versjteren met deze gedachte. Ik doe nu niet mee aan deze hilarische volksmennerij.
Sterker nog: onze
minister-president Rutte antwoordde een paar weken geleden op de prangende en
van groot belang dienende vraag of Zwarte Piet nog wel zwart mocht zijn. "De
regering heeft andere kopzorgen". Ruttes stelling beviel me, ik geniet:
“…Zwarte Piet is zwart. En dat kan ik niet veranderen…” Einde citaat.
De ellende gaat maar
door in Amsterdam…uitmondend in een briljante oplossing van burgemeester Van
der Laan: Piet blijft Piet, Zwarte Piet en mag vanaf nu per decreet andere
kleuren lippenstift gebruiken dan rood. Immers het blijft nog steeds een
verkleedpartijtje.
“Ze” hebben ook gewonnen met het bannen van de gouden
oorring. Je vraagt je überhaupt af waarom. Ik kan slechts bedenken dat in deze
tijden van economische en financiële crisis het ongepast is met zoveel puur
goud aan de oren van een knecht. En met zoveel Oost-Europese zakkenrollers in
de stad.
Sinterklaas is Joods.
Hoe zit dat? Kijk eerst ’s op Google, Wikipedia en what have you, lees wat
boeken en je weet het. Sinterklaas is ook maar een verklede man. Hij kwam uit
Myra en uit Spanje, dat zegt ie, maar weet jij waar in Spanje? Telkens als hij
naar Nederland kwam sliep hij in een hotel en at de hele dag…pekelvlees. Te
veel gezegd?
Dat ikzelf
Sinterklaas geweest ben spreekt natuurlijk vanzelf. In figuurlijke en
letterlijke zin. Onze huishoudelijke hulp (knecht dus) Augusta was ook amateur
clown en betrokken bij de organisatie van de intocht van Sinterklaas in de
wereldstad Bovenkerk, een kerkdorp tegen Amstelveen aangeplakt. Over alle
successen en herinneringen schrijf ik nu niet, maar erken wel dat ik 2 (twee!)
knechten, slaven zo sommigen willen, had. De emancipatiegedachte volledig
onderschrijvend waren die twee p.a.’s, personal assistants, dames. Vrouw. Dat
zag ik tijdens het omkleden. Tijdens het verkleden. Ik zag het onder andere aan
die dingen van Tante Jo, de tante van Toon Hermans. Die tante had namelijk twee
van die dingen gelijk mijn twee Zwarte Pieten. Goed gelezen: een
verkleedpartij. Voor kinderen. En het spelen van de rol van Sinterklaas is
uiterst inspannend. Mijn gage ging rechtstreeks naar De Witte Bedjes, van Het
Parool. Partners in crime. Toen mijn zoon om tekst en uitleg vroeg over
Sinterklaas, omdat hij niet meer geloofde, heb ik de hele boel eerlijk
opgebiecht (een snufje katholiek erbij). “O, dus het waren maar verklede
mensen?” “Ja.” “Nou, dan waren het allemaal amateur Sinterklazen. Alleen die
gast in Bovenkerk. Die was goed. Die was echt!”. “Dat was je vader, mijn zoon!”
Ik ken meerdere
Joodse Sinterklazen. Een dienst terug bewijzen aan onze niet-Joodse vrienden,
om niet dus steeds een amateur beschoten en onvoorbereid over de vloer te hebben.
Sterker nog, deze
Sinterklaas ging zelfs eens op Sjabbat ter synagoge. Een jaar of vijf geleden
werd mij gevraagd de Bat Mitswa (van een meisje dus) op te leuken met mijn
komst, na de dienst op het ‘feestje’. Juist daar had ik wel oren naar: ná de
dienst. Ik had voor deze keer géén kruis op mijn mijter, geen paard op de gang,
want je huisdier geef je een dag in de week rust. Overbodig te melden dat mijn
slaven ook een vrije dag hadden.
Hoe dan ook: deze
Sinterklaas was op Sjabbat in sjoel. Dus Joods.
Dat de lippen nu
blauw, geel, groen, paars, wit, oranje mogen worden gestift is een steun aan de
homobeweging in hun strijd tegen Poetin. En passant worden er bij Max Factor, Estee Lauder,
Rubinstein en weet ik wie zo een paar centen meer verdiend. Sinterklaas heeft alle
oorringen te gelde gemaakt in Antwerpen, goed verdiend en zo zijn er een
heleboel kinderen meer in Nederland die van Sinterklaas een cadeautje krijgen.
Somalische, Ghanese, Surinaamse, Antilliaanse kinderen. Géén uitzondering.
Alleen die kwijlebabbel kunstenmaker Halve Gario gaat mee in de zak. Mee! Weg!
Op 6 december, altijd
weer, is Sinterklaas vertrokken, in het geheim. Niemand weet waarheen.
Wejiwrech (ontsnapt, gevlucht). Met zijn Zwarte Pieten een jaartje
ondergedoken.
En let op:
Sinterklaas is NIET de Kerstman. Sinterklaas viert geen Kerst, dus is hij geen
Kerstman.
Quod erat
demonstrandum. Sinterklaas is Sinterklaas en Sinterklaas zal zolang er
pekelvlees is, geen ham eten. Sinterklaas is Joods.
Leuk verhaal.
BeantwoordenVerwijderenMooi verteld!
BeantwoordenVerwijderenin het rijtje Sint en de Kerstman vergeet je chanoeklaas.
BeantwoordenVerwijderen