Gelukkig aan de Berkel

 

 

 

 

 

gelukkig aan de Berkel

week word ik

laat mij gelukkig zijn

de drie plekjes zijn mijn

het is waar ik geboren ben

aan de Berkel

de kronkelende rivier achter ons huis ‘t Zunneke

langs het tuinpad van mijn Vader

ná meters wandelen

een vijvertje in de vorm van een T

op mijn buik

mijn hoofd ondersteund door mijn knuistjes

kijk en luister ik uren, dagen

naar de kikkers

er is kikkerdril

straks kikkervisjes en donderkopjes

de taal van de kikkers

ik versta hen niet

maar zij kwaken met mij

geroerd ben ik

ik weet nog hoe het was

iets verderop ik ben er zo

balancerend als een koorddanser tussen de koeienvlaaien

in de weide van Hunteler

sta ik in het riet

aan de oever van de Berkel

een eenvoudig houten bootje, géén zomp, één riem

genoeg om clandestien aan de overkant

het zwembad Stijgoord

binnen te wandelen

een ontdekkingsreis de Berkel  op

tegen de zwakke stroom in

mooier en verder

Zwiep, Nettelhorst, de ruine

avonturen

ik weet niet beter dan dat nooit voorbij zal gaan

Lochem, stad sinds 1233, aan de Berkel

nét buiten de stadsgrens op het heuveltje

aan de Zutphenseweg rechts  het keiwerowes

de Joodse begraafplaats

mijn derde plekje

onder toeziend oog van mijn beide Ouders

zo is het goed

 

aan de Berkel geboren

aan de Berkel getogen

ooit,  over zestig jaar

lang slapen op mijn plek

daar ben ik thuis