zaterdag 4 juni 2016

Mag ik zeggen antisemiet? Ja, dat mag ik zeggen.


Antisemitisme is  discriminatie van Joden gebaseerd op hun etniciteit of religie. Antisemitisme kenmerkt een vijandige houding en vooroordelen. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Anders gezegd: er zijn meerdere manieren om iets te doen. Zo oud als de weg naar Rome is héél oud. Antisemitisme is er altijd. Al eeuwen. En verdomd de weg naar Vromen is ook al héél oud. Ik zet de klok vijftig jaar terug en ga je bewijzen dat er meerdere wegen naar Vromen zijn. Ik ben zo’n jaar of tien en moet op de lagere school verkeersexamen doen. Da’s een blokje om fietsen en je aan de regels houden. Als laatste in het alfabet (alfabet is een Hebreeuws woord: alef en beet, of wel de a en de b. Het alfabet) kom ik als eerste bij het eindpunt aan. Zegt die miesgasser triomfantelijk: ‘Je bent gezakt!’. Ik stomverbaasd: ‘Huh?’ ‘Ja…’, gaat de miesgasser verder, ‘… je bent het ”stopteken” vergeten’. Van de prins geen kwaad wetend, loopt de prins richting een dikke boom en deelt alle andere examenkandidaten mee het stopteken niet te vergeten. Ben ik in Israel en iemand zegt dat ik een klootzak ben, zal dat een scherpe geest en verbluffend oordeel zijn, of de persoon vergist zich. Ik blijf bescheiden. Ben ik in Nederland en iemand noemt mij klootzak dan is er waarlijk wat aan de hand. Want dát ben ik niet. Nu weet iedereen dat zo langzamerhand wel, dus wordt er gezegd: ‘Rotjood’.  Voorbeelden te over. En zo’n examinator weet toch al niet zo veel, anders heeft ie wel een ander beroep, maar het enige dat ie van mij weet is dat –omdat ik geen klootzak ben- wel een rotjood zal zijn. Zie hier de legitimatie mij te laten zakken en géén diploma uit te reiken. (Ooit kom ik nog ’s terug met een echt héél heavy blog over zo’n vorm van antisemitisme. Nu staat mijn kop er niet naar). De tijd is geweest dat ik alles wil winnen. Nu resteert dat ik gelijk wil hebben. Ik heb altijd gelijk. Ja, dat mag ik zeggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten