De klok veertig jaar terug: Ruud Post een collega
bij Het Parool, léés die krant vertelt de volgende anekdote:
Ruud: “Ruud Post”.
Man: “De Heer”.
Ruud: “Ruud Post”. En dat drie, vier keer.
Man: “Mijn naam is De Heer”.
Gedurende deze dagen veel hoogte- en dieptepunten
van het jaar 2015 op televisie. Een prima demonstratie medium en… de stelling bewijst zichzelf.
Als kind schrijf je op je schriftje je naam, de
plaats waar je woont, Nederland, Europa, wereld, aarde, heelal…. Je bent
iemand. Je telt mee! Identiek aan dit gedrag kom ik al de nodige jaren tegen op
radio en televisie, maar ook in correspondentie van bedrijven, vooral de
overheid het fenomeen dat ‘mannen’ zich zelf ‘de Heer’ noemen, of… ‘U spreekt
met meneer Huppeldepup’. Uw zaak wordt behandeld door “dHr Hopseflots”. Het is
simpelweg Pinkelman, of mevrouw Tante Pollewop. Ondertekend met “Dhr. plus naam’…
O ja en alle reacties op radio, een quizje of een programma dat jou om je
mening vraagt: ‘U spreekt met meneer….”. Ik krijg spontaan bultjes. Zo ook
gisteren 14 december 2015, Eén Vandaag op televisie met de verkiezing van
politicus van het jaar. Nummer 1 is bekend, nummer 2 en nummer 3. Het is té
pijnlijk om en plein public de nummer laatst te annonceren. Maar geloof me, ik
weet wie het is.
Als je behoort tot een bekend patriciersgeslacht,
veel burgemeesters in Friesland, dan mag je toch wel enige beschaving
verwachten. De loser zit op de Universiteit van Cambridge, als ook de
Rijksuniversiteit Groningen. Wat dat betreft erken ik mijn meerdere in hem met
slechts VU en Universiteit van Utrecht.
Als je een welluidende naam hebt, die overigens best
wel past bij de functie, dan verloochen je toch zeker je voorvaderen en heb je
weinig of geen respect voor die naam. Hij verwijt Geert Wilders goedkoop
populisme, maar de hoofdpersoon doet er niet voor onder, door zijn naam te
vereenvoudigen opdat hij meer bekendheid geniet bij de kiezers. Het gaat er
niet om wat je bent, maar hoe je bent. Steek die maar in je zak Sybrand van Haersma
Buma. Hij leidt een oppositiepartij, maar is het eens met 94% van alle
voorstellen van het kabinet. Doe dan mee sukkel en neem verantwoordelijkheid.
In plaats van op een infantiele wijze je collega’s in de Kamer af te fikken. De
man noemt zich nu Sybrand Buma. Zie je het voor je? Stel je heet Poepjes,
Kutter, Kutziener… ja dan wil ik me voorstellen dat je die naam wilt wijzigen.
Overigens een mogelijkheid: alleen je naam en niet in de Burgerlijke Stand.
Probleem opgelost. Nee, onze vriend gaat op de zieltjes winnende toer.
Het gekke is overigens dat ik louter grote Friezen
ken. Daarover ooit meer. Maar dit rare kereltje steekt wel heel schril af bij
de klasbakken. Ik ben Sybrand. Workum, Sneek, Friesland, Groningen, Cambridge,
Den Haag….! Ik ben er zelf beduusd van.
Ik noem slechts twee voorbeelden van zijn megalomane
(?) uitspraken.
Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg tegen Buma: “Meneer
Buma’.
Buma (staand pal voor de iets hoger gesitueerde
stoel van de Kamervoorzitter): “Ja, dat ben ik, meneer Buma’.
In een ander shot op een ander moment van achter het
spreekgestoelte in de Tweede Kamer tijdens een discours met een fractieleider:
"Inderdaad, ik ben de heer Buma”. Alsof ie onze lieve Heer zelf is, of
zich vergelijkt met diezelfde onze lieve Heer. Hoogmoed? Megalomaan?
Duidelijker kan het net. Wel? Van patricier naar
plebejer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten