De puisten bij mij in de buurt.

De wereld staat in de hens. Nederland stuurt Led-lampen naar Irak en WE wisselen verkeerd tijdens de estafette. Het stokje valt. Holland spreekt een woordje mee. Vandaag zal je er aan moeten. Ik wind me weer eens even op. In dit geval over de twee enorme puisten bij mij in de buurt. En steeds moet ik denken aan Jan Schaeffer, wie kent hem niet, de te vroeg overleden wethouder (en ook staatssecretaris)  voor wonen.

Een afficheleus was: “In geouwehoer kun je niet wonen”. Later door de volksmond verworden tot ‘In gelul kun je niet wonen’.

Recent is er veel te lezen geweest, ja er was wat te doen om ze, over KMPG. De accountancygigant. Op de radio, op het Journaal en op tv, Nieuwsuur. De complete landelijke pers. Nou, dan moet er toch wel een fikkie zijn. 155.000 medewerkers, méér dan 140 landen en een omzet van pak ‘m beet € 23 miljard. Als accountants mensen zijn en een weerspiegeling van de maatschappij, dan zal er ook wel een foute bij zitten. Ja, toch? Of wel meer. Ik weet het niet, ik was er niet bij en ik heb het van horen zeggen, maar er schijnt behoorlijk gemalverseerd te zijn. Op zich, ach...ik ken kleinduimpjes… Maar nu gaat het me toch om een hoop poen. Ik ben zo langzamerhand de tel kwijt. En dan de niet echt koosjere transacties heen en terug met de grote bouwonderneming. (Ik dacht dat steekpenningen alleen bij Prins Bernhard hoorden.) Enfin, het schijnt een paar man de kop gekost te hebben. Een platina handdruk. En in de tussentijd al het nodige binnen geharkt. Nee, niet met een hark, daar zitten tanden aan, nee, met zo’n schuivertje. Weet je nog als klein kind bij je eerste eten met vork en schuivertje. Wel, daar kun je een hoop geld mee schuiven hoor.

Blijft over de twee megalomane, ja megamegalomane hoofdkantoren van die club. Eerst de ‘oude’. Zo’n zandkasteel als het kantoor van de ING in Zuidoost. Staat alweer een paar jaar leeg (minstens vier!). Aan de straatstenen niet te slijten. Ik geloof dat er honderd vierkante meter bezet is nu. Door de portier.

Wat ik  mij afvraag: heeft de gemeente Amstelveen dan zo zitten slapen? Een nieuw ‘pand’ bouwen? Het ouwe was nog niet zo oud. En aan wie wordt het dan verhuurd KPMG? Kun je dat zelf even regelen met wat klanten. Dat er straks niet een onverkoopbaar, niet verhuurbaar kantorenkasteel overblijft…Hetgeen dus geschiedde. Wie gaat er over vergunningen hier? Een financieel debacle wordt dat pompeuze gedoe. Ruimtegebrek was het argument voor verhuizen…Er staat niks leeg aan kantoren in Amstelveen? Zeker 200.000 m2.  Ze dreigden de gemeente Amstelveen met vertrek. Da’s geen dreigen. Da’s chantage. Naar de Zuid-as wilden ze…

Verhuizen dus. Naar het sprookje bij mij in de achtertuin. Ja, we hebben het iets te groot gekocht. Voor de groei. Nee, dat wisten wij ook niet, dat er meer en meer thuis gewerkt wordt. En dat ons personeelbestand krimpt. Nee, dat konden wij niet voorzien. Overschot in crisistijd. Humor avant la lettre.  Ik citeer vastgoed expert Ruud de Wit: “Dit kantoorgebouw van schaamte en schande blijft voor goed een smet”. G’dzijdank ik ben dus de enige niet.

Er loopt een strafrechtelijk onderzoek naar het onterecht aftrekken van de kosten van de bouw van de winst.  KPMG-partners hebben daar zo’n slordige €15.000.000 mee verdiend. Dit zijn niet mijn eigen woorden, maar ik lees al te vaak sjoemelen met de belastingaangifte, vermeende fraude, valsheid in geschrifte. Heb je ‘m….15 MILJOEN Euro…

Nu.nl op 13 juni 2014: “…de accountant zou een oogje hebben toegeknepen toen bouwbedrijf Ballast Nedam steekpenningen betaalde en werd in verband gebracht met fraude bij de bouw van zijn nieuwe hoofdkantoor in Amstelveen…”. Einde citaat.

Topman (-nen) stapt/ stappen op. Naam zuiveren. Zoiets. Wordt er werk gemaakt van deze zaak, OM? Ik hoor weinig. Allemaal vriendjes. Denk ik.

En ach gossie: de gemeente Amstelveen wilde het herbestemmen. Een woon- of zorgcentrum van 45.000 m2. In gelul kun je niet wonen. Een stelletje schijtbakken bij de gemeente. Dan gaan ze toch naar de Zuid-as. Nou, en? Ja, ik kan wel suggereren: tegen de vlakte en opdonderen, maar daar red ik het niet mee. Een beetje te destructief.

Maar: straffen? Ja, graag! Veel. Heel veel. Poen zat. En ik? Ik blijf zitten met twee puisten bij mij in de buurt.